دیشب داشتم فیلم v for victory را نگاه میکردم فیلمی عالی با مزمونی عالی تر داشتم.
داشتم فکر میکردم اون اوضاع چقدر به اوضاع الان ایران ما شبیه ما الان در ایران درست حکومتی رو داریم که جلاد، آدمکش، جانی و پایبند به هیچی نیست و با ترس و رعب و وحشت و نظامی گری داره حکومت میکنه و خودش هم خوب میدونه در پایگاه مردمی هیچ جایگاهی نداره ولی باز نداره به وحشی گری هاش ادامه میده این یعنی چی؟ به نظر شما تا کی میتونن به این صورت ادامه بدن؟
من میدونم تا کی، تا وقتی مردم این وضعیت رو قبل کنند، به قول بازیگر خانم فیلم مردم ما الان بیشتر از هر چیزی به امید نیاز دارن.
باید امید داشت به پیروزی به موفقیت و به نابودی هرجی که میخوایم
ما روزی کبوتر هایمان را پرواز خواهیم داد
و مهربانی دست دوستی را خواهد گرفت
.
.
.
و من آنروز را انتظار میکشم
حتا روزی که نباشم
پ ن1:اگه پستم کوتاه بود باید ببخشید
پ ن2:اگه دیر اومدم بازهم ببخشید بعد از فیلتر کردن وبلاگ قبلی من به یک مسافرت ناخواسته و یک دفعه ای رفتم و نتونستم یک وبلاگ دیگه درست کنم و از همه شما دوستان به شدت معذرت خواهی میکنم ولی یک چیز برام جالب بود که درست در سال گرد وبلاگم اون رو فیلتر کردند و اومیدوارم که در این یک سال تونسته باشم وظیفه خودم رو درست انجام داده باشم و امیدوارم که در راهی که قدم گذاشتم دلم نلرزد، پایم سست شود، زبانم به غلط نچرخد و از همه مهمتر امیدوارم که قلمم به بیراه نرود
اینهم آدرس وبلاگ قبلیم که فیلتر شد